อาชีพน่ารัก

ช่วงนี้เศรษฐกิจบ้านเมืองเราไม่ค่อยดีค่ะ เจอพี่แดง พี่เหลือง พี่ชมพู แถมพี่ช้ำเลือดช้ำหนอง (หลากสี) เข้าไปอีก ฮา ถามว่าๆ มันจะยังดีเฟื่องฟูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นคงจะเป็นไปไม่ได้ล่ะ^^"

ตามข่าวบอกว่ามีหลายๆ คนแถวย่านเศรษฐกิจดีๆ อย่างย่านสีลม ย่านราชประสงค์แอบตกงาน เอ๊ย! ตกงานอย่างเปิดเผยหลายคนเหมือนกันค่ะ ก็นะพี่ท่านสารพัดสีลงทุนทุบกันเองกับมือแบบนี้ มีหรือจะรอด พี่ไทยเราเก่งไม่แพ้ชาติใดในโลกอยู่แล้วนิ ฮ่า (ยังหัวเราะได้ ทั้งที่ก็โดนผลกระทบบ้างเหมือนกัน) เรียกว่า พักนี้ตามอ่านข่าวจนเครียดเลย นั่งตามข่าวจาก Twitter อยู่ บางทีเผลอคิดว่าตัวเองอยู่ในเหตุการณ์บึ้มที่เป็นข่าวขณะนั้น ฮา อินมาก อ้าว! เข้าเรื่องค่ะ ไปซะไกล ออกอ่าวออกทะเล:P

ไอ้ที่อยากเขียนน่ะ ไม่ใช่พี่ไทยใส่เสื้อไม่สามัคคีสีหรอกค่ะ แต่อยากเขียนถึงอาชีพน่ารักอาชีพหนึ่งล่ะ เอ้า เดี๋ยวเล้าโลมอารมณ์คนอ่าน + คนเขียนนิดนึงค่ะ ฮี่ๆ :P

ฟ่างมีโอกาสเดินทางไปติดต่อคุยงานที่พัทยาบ่อยๆ ค่ะ ก็ติดสอยห้อยตามบรรดาจ้าวนายยยย นั่นแหล่ะ กลางวันพอคุยงานเสร็จ กลางคืนพี่ฟ่างก็ออกทำการสำรวจอะดิคะ อยากรู้ไงว่าพัทยาในตอนกลางคืนนี่นอกจากสาว ขาว อวบ อึ๋ม แล้วยังมีอะไรดีๆ แล้วเรายังไม่รู้บ้าง

และแล้วก็ไปเจออาชีพนี้ค่ะ "ยืนเป็นหุ่นให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูป" ตอนแรกก็นึกว่าเป็นงานอดิเรกที่พวกมีอารมณ์สุนทรีทำแบบขำๆ เอาฮา แต่พอเห็นเข้าบ่อยๆ ฟ่างก็เริ่มรู้สึกว่านี่คงไม่ใช่งานอดิเรกเสียแล้ว แต่น่าจะเป็นอาชีพถาวรที่เขาทำกันเป็นล่ำเป็นสันกันเลยทีเดียวแหละ แอบเข้าไปชะโงกดูเงินในกระป๋อง โอ้โห!O_O" เยอะแฮะ น่าจะเยอะกว่าเงินเดือนของหลายๆ คนซะด้วยสิ เออ แบบนี้น่าสนใจแฮะ รายได้ดีพอสมควร ลงทุนไม่ค่อยมาก เข้าข่าย "ต้นทุนต่ำสุด กำไรสูงสุด" เหมาะกับเศรษฐกิจยุคพี่สีครองเมืองมากค่ะ ฮา ^^

ที่ฟ่างบอกว่าไม่ค่อยมากก็เนื่องจากมีชุดเดียวแต่ใช้ได้ตลอดชาติ ไม่เหมือนทำงานในออฟฟิศที่ต้องลงทุนเรื่องการแต่งตัวเยอะมาก ทำงาน 5 วัน อย่างน้อยก็ต้องแต่ง 5 ชุด ไม่เช่นนั้นคงอายเพื่อนร่วมงานแย่ แต่อาชีพยืนเป็นหุ่นนี่มีแค่ชุดเดียวเท่านั้นก็เพียงพอแล้วค่ะ

หากจะลำบากหน่อยก็อีตอนลงแรงนี่เอง เพราะบางรายต้องยืนนิ่งๆ เป็นชั่วโมงๆ ขยับก็ไม่ได้ ต้องทำหน้าตายอยู่แบบนั้น ฟ่างก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนที่คิดไอเดียนี้ออกเป็นคนแรกค่ะ คิดได้ยังไงนะนั่น ฮา

ตอนที่ฟ่างเข้าไปยืนดูใกล้ๆ เนี่ย เขาเหมือนตุ๊กตามากเลยค่ะ ไม่กระพริบตาเลยนะ ยืนนิ่งมาก ฟ่างยื่นมือไปโบกตรงหน้าเขา เขาก็เฉย ฮา แกล้งกันซะงั้น อ้อ หุ่นตุ๊กตาที่ฟ่างแกล้งนี่เป็นผู้ชายค่ะ หล่อมากกก แอบคิดนะคะ ถ้าเอาคนขี้เหร่มาแต่งเป็นตุ๊กตานี่ มีหวังดูไม่จืดค่ะ อย่างพี่โจนี่จะมาแต่งเป็นตุ๊กตาไม่ได้เด็ดขาด "ทำไมล่ะ?" เตี้ยเกินมาตรฐานค่ะ ฮา

"อ้าว แล้วถ้าเป็นฟ่างล่ะ" อืม อันนี้ก็ไม่ได้เหมือนกันค่ะ เพราะว่าคนที่จะมาแต่งเป็นตุ๊กตาได้หน้าตาต้องคิกขุมากๆ เรียกว่าสวย + น่ารักเหมือนตุ๊กตานั่นแหละ จะมาหน้าตาบ้านๆ อย่างฟ่างนี่ก็คงต้องเปลืองเครื่องสำอางค์ + ตังค์ทำศัลยกรรมมากโขอยู่ล่ะ ฮ่า อ้าวไหนบอกว่าตัวเองน่าตาดี อืม มันก็ใช่อะนะ แต่ขอสวยแบบเป็น… o_O" เอ้อ จะวกมาทำไมตัวเองเนี่ย ไปให้พ้นเสียทีดิ ฮา วู้ กรรม -_-'

กำลังจะบอกว่า ที่สำคัญคือต้องมีสมาธิสูงด้วย ที่ต้องเอาเรื่องสมาธิมาเกี่ยวข้องด้วยก็เนื่องจากการเป็นหุ่นนั้นจะต้องนิ่งๆ ไม่เคลื่อนไหว และไม่มีอารมณ์กับสภาพรอบข้าง เพราะนักท่องเที่ยวบางคนมายืนดูใกล้ๆ บางคนก็เพ่งมองแบบจริงๆ จังๆ บางคนก็พูดล้อเลียนให้ขำ หากหุ่นเกิดทนไม่ได้หลุดหัวเราะก๊ากออกมาก็เป็นอันว่าจบกันค่ะ ฮา :P

ถามถึงรายได้ เขาไม่ยอมบอกค่ะ โอเคๆ เอาเป็นว่าถ้าทำแล้วสบายใจก็น่าทำ และฟ่างเห็นว่าเป็นอาชีพที่น่าสนุก จะถือว่าเป็นงานอดิเรกแขนงหนึ่งก็ไม่ผิดเพราะไม่ใช่ว่าใครๆ ก็ทำได้ง่ายๆ ซะเมื่อไหร่ แต่ก็เชื่อว่าไม่เกินความสามารถของคนที่คิดอยากจะทำหรอกค่ะ :D

จบคร้าบบบบบ ^^